نگاه فردی و تک بعدی به موضوع اعتیاد و موادمخدر کارایی ندارد

عدم کارایی نگاه یک بعدی به اعتیاد: نایب رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: سیاست های اجتماعی کشور در مقاطع زمانی مختلف با تکیه بر اندیشه های ضعیف و مقطعی تهیه و فعالیت افراد غیر متخصص باعث شده است بسیاری از سیاست ها در مسیر نامناسب قرار گیرد.

عدم کارایی نگاه یک بعدی به اعتیاد

به گزارش مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران؛ غلامعلی قربانی با اشاره به این که اعتیاد مهم ترین آسیب اجتماعی موجود در کشور است، گفت: بسیاری از خطاهای راهبردی در حوزه اعتیاد در طول سال های متمادی رخ داده اند که از طریق عملکرد سازمان ها و نهادهای مختلف فعال در این حوزه قابل پیگیری است.
وی همچنین افزود: حوزه نخبگان اجتماعی، دستگاه های دولتی و خصوصی در طول سال های گذشته در اجرای بسیاری از سیاست های راهبردی مربوط به اعتیاد عملکرد موفقی نداشته اند.
نایب رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به این که در حوزه ساماندهی اوضاع اعتیاد در کشور نباید به دنبال مقصر بود، گفت : اعتیاد مولفه ای چند وجهی است که باید با حضور نهادهای مختلف و اقدامات چند جانبه کنترل و مهار شود.

وی با اشاره به این که رفتار و افکار شخصی افراد در میزان کاهش یا افزایش آمار اعتیاد تاثیر بسزایی دارد، اظهار داشت: امروزه بسیاری قاچاقچیان مواد مخدر در کشور دارای عملکردی هوشمند و دقیق هستند.
غلامعلی قربانی با اشاره به این که نگاه فردی و تک بعدی به موضوع اعتیاد و مواد مخدر مشکلات و ضعف های موجود را رفع نمی کند، تصریح کرد: ارائه برنامه های جدید در راستای کنترل و مقابله با اعتیاد باید با دقت و بررسی به نکات ضعف و قوت برنامه های قبلی صورت گیرند.
وی با اشاره به برخی خطاهای راهبردی در حوزه کنترل اعتیاد در کشور گفت : سیاست های اجتماعی کشور در برهه های زمانی مختلف با تکیه بر اندیشه های ضعیف و مقطعی تهیه و تدوین شده اند، چراکه که فعالیت افراد غیر متخصص در این حوزه باعث شده تا بسیاری از سیاست ها در مسیرهای نامناسب و انحرافی قرار گیرند.

در مورد درمان اجتماعی اعتیاد بیشتر بدانید:

مهمترین مبحث در درمان اجتماعی بهبودیافتگان اعتیاد مربوط به تثبیت وضعیت سلامتی این دسته از بیماران می شود. جامعه نقش مهمی در تثبیت سلامتی آنان دارد.

درمان اجتماعی بهبودیافتگان اعتیاد ثابت کرد که جامعه نقش مهمی در درمان معتادان دارد. اگر این بیماری به صورت فردی و اجتماعی درمان نشود آسیب های اجتماعی افزایش پیدا خواهند کرد.

ابعاد مختلف امنیت، در جامعه ای که آسیب های اجتماعی فراوانی دارد دچار مخاطره خواهد شد. پس برای اینکه بتوانیم جامعه ای سالم، با نشاط و با امنیت داشته باشیم باید به درمان بیماران اعتیاد کمک کنیم. حال سوال اینجاست برای اینکه بتوانیم امید از دست رفته بیماران بهبود یافته اعتیاد را احیا کنیم باید چه رفتار هایی انجام دهیم؟

راهکارهای عدم بازگشت پذیری معتادین بهبودیافته به اعتیاد می توانند بهترین پاسخ برای سوال باشند. همچنین وجود برخی راهکارهای ارتقاء تاب آوری بهبودیافتگان اعتیاد می‌توانند به عنوان اقدامات درمانی اجتماعی آنها اجرا شوند. نکته مهم در مورد این بیماران مربوط به حفظ خانواده هایشان است که باید جدی گرفته شود.

چگونه برای حفظ خانواده ها به درمان اجتماعی بهبودیافتگان اعتیاد کمک کنیم؟

درمان اجتماعی بهبودیافتگان اعتیاد می تواند از طریق مراحل علمی که جامعه شناسان، مددکاران اجتماعی و پزشکان متخصص ارائه کردند انجام گیرد. آشنایی با مراحل سه گانه درمان معتادان می‌ تواند برای خانواده‌ ها و جامعه مفید باشد. این مراحل سه گانه عبارتند از: شناخت و پذیرش مشکل، درمان اعتیاد و زندگی پس از درمان. با توجه به دامنه گسترده انواع مواد مخدر نمی توانیم افراد آسیب پذیر را در دسته یا گروه خاصی قرار دهیم. به طور مثال امکان دارد دانش آموزی دچار مصرف یکی از انواع مواد مخدر شود. همچنین امکان دارد که پدر یا مادر یک خانواده به مصرف شدید الکل یا مواد مخدر بپردازند. بر همین اساس اعتیاد دارای جنسیت و یا سن خاصی نمی باشد. جامعه در گام اول با شناخت و درک این دسته از بیماران می‌ تواند فضای بهتری برای زندگی و کسب و کار آنان مهیا کند.

راهکارهای عدم بازگشت پذیری معتادین بهبودیافته به اعتیاد چیست؟

یکی از مهمترین راهکارهای عدم بازگشت پذیری معتادین بهبودیافته به اعتیاد توسط کارگاه های آموزشی ارائه می شود. به طور مثال کارگاه آموزشی برای بازگشت به زندگی عادی در تاریخ یکم آبان ماه سال ۱۴۰۱ برای معتادین زن تهران برگزار شد. راهکارهایی در این کارگاه به طور تخصصی برای کمک به زنان با حمایت پادشاهی نروژ و سازمان بین المللی مقابله با جرم و مواد مخدر ارائه شدند.

در این کارگاه مشکلات زندگی زنان بهبود یافته با دو محور روانی و اجتماعی بررسی شدند. همچنین در این کارگاه راهکارهای ارتقاء تاب ‌آوری بهبودیافتگان اعتیاد با موضوع کار و درآمد زایی آنها بررسی شدند. مهمترین راهکارهای مربوط به تاب آوری عبارتند از: ایجاد الگوهای رفتاری جدید و برقراری ارتباط مفید با جامعه.

جامعه چه اقداماتی را باید برای ایجاد امید در بهبود یافتگان اعتیاد انجام دهد؟

درمان اجتماعی بهبودیافتگان اعتیاد مربوط به تثبیت وضعیت بهبودی آنان می شود. زیرا جامعه اولاً باید بداند که معتاد پس از درمان به طور کامل بهبودی خود را به دست نمی آورد. بلکه زمانی به طور کامل درمان می شود که وضعیت پایداری داشته باشد. بخش مهمی از این وضعیت پایدار، مربوط به زندگی اجتماعی این بیماران می شود. در نتیجه جامعه به معنای اعم یعنی عموم مردم در زمانی که با چنین بیمارانی مواجه می شوند باید دقت بیشتری در رفتار خود بنمایند. به طور مثال نوع برخورد با این بیماران نباید به گونه ی خشن و قهر باشد. زیرا اگر چنین اتفاقی بیفتد بیمار دچار آسیب های روانی شده و این آسیب موجب لغزش یا بازگشت به سوی اعتیاد می شود.

نویسنده: دکتر جواد طلسچی یکتا، مدیر رسانه مددکاری اجتماعی ایرانیان